ثارالله

 
این شعر فوق العاده زیبا تقدیم به تمام دهه چهل، پنجاه و شصتی ها که حالا خودساخته ترین پدر و مادرای ایرانند :

من پُرم از خاطرات و قصه های کودکی ? ? این که روباهی چگونه می فریبد زاغکی! ? قصّهٔ افتادنِ دندانِ شیری از هُما ? ? لاک پشت و تکّه چوب و فکرهای اُردکی! ? قصّهٔ گاو حسن، دارا و سارا و امین ? ? روزٍ بارانی، کتابٍ خیسٍ کُبری طِفلکی! ? تیله بازی درحیاط و کوچه و فرشِ اتاق! ? ? بر سرِ کبریت و سکه، یا که درب تَشتکی ! ? چای والفجر و سماور نفتیِ کُنجِ اتاق ? مادرم هرگز نیاورد استکان بی نعلبکی! ? داستانِ نوک طلا با مخمل و مادر بزرگ! ? در دهی زیبا که زخمی گشته بچّه لَک لَکی! ? هاچ زنبور عَسل، نِل در فراق مادرش! ? ? یادٍ دوران اوشین و نقطه های برفکی! ? ? هشت سال از دورهٔ شیرین امّا تلخِ ما ? ? پر ز آژیرِ خطر با حمله های موشکی! ? تا کجاها میبرد این خاطره اکنون مرا ? ? کاش میرفتم به آن دورانِ خوبم، دزدکی ! ? ? یاد آن دوره همیشه با من و در قلبٍ من ? من به یاد و خاطراتت زنده ام، ای کودکی! ? دفتر‌ٍ مشقِ دبستانم ببین ? پر ز مُهرِ آفرین،‌ صد آفرین! ? راستی آن دفترِ کاهی کجاست ؟! ? ? عکس حوض آبِ پُر ماهی کجاست ؟! ? ? باز آیا ریز علی ها زنده اند ؟! ? در حوادث جامه از تن کنده اند؟! ? ? کاش حالا ‌خاله کوکب زنده بود! ? عطرِ نانش خانه را آکنده بود! ? ? ای معلّم خاطر و یادت بخیر ? یادٍ درسِ آب بابایت بخیر! ? هر‌کجا هستید، هستی نوش تان! ? کامیابی گرمیِ آغوشتان! ? همکلاسیهای سالِ کودکم ? دسته‌گلهایی ‌ز یاس و میخکم! ? باز از دل میکُنم یادٍ شما ? ? یادِ قلبِ سادهٔ شادِ شما ? ? آدمی سر زنده از یادست، یاد! ? رمزِ عمرِ آدمیزادست یاد! ? ?

‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌
‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌